Nawet nie wiesz!

Wiersz pachnie kawą i wartościową poezją.
Pozdrawiam:)

Podoba się, lubię taki wyważony styl pisania...
pozdrawiam serdecznie

Ciekawie przedstawiona treść wiersza.
Pozdrawiam serdecznie :)

Podziwiam, wtym wierszu - wszystko i z kazdej strony.
To rzadkie u mnie -podziwaim - odpoczywając. Niezwykly
dialog. Tu jest poszukiwanie i odnajdywanie tego, co
w zyciusię ni dewaluuje i nie przejada -ani po pięciu
minutach -ani w dwudziestoletniej realacji.
Pozdrawiam serdecznie:) - realizacje Wasze - jako
dialog wydają się niezwykle naturalne

M. to wcale nie jest moim zamiarem wywołanie
niesnasek. Wyobraziłam sobie, że mogłabym udawać
"zazdrosna kobietę" i nadarzyła się tutaj taka
sposobność. To zabawa słowem, nic więcej... Nie
wszystko w poezji musi być ociekające lukrem, bo życie
też takie nie jest. Zaproponowałam ANDO całkiem
otwarcie o takiej formie zabawy, niestety chyba
poczuła się... no nie wiem - cokolwiek napiszę, to
zaprzeczy. Nadal zamierzam je napisać, tylko nie
wstawię ich do Ciebie i nie musisz ich czytać. W moim
odczuciu zazdrosna kobieta nie przebiera w słowach i
zamierzam napisać to wierszem. Nie czytaj, mam pewien
zamysł z nowym tomikiem i te wiersze są mi potrzebne.
Bez powodu nie noszę żadnej urazy nigdy do nikogo. Wy
piszcie swoje wierszyki, a ja napiszę swoje.
Pozdrawiam :)

PS. Nic mi nie wiadomo o żadnych próbach
podziękowania.

Eleno, kiedy odpuścisz? Wielokrotnie próbowałem
podziękować za Twoją aktywność względem mojej osoby,
jednak nie przynosi to zamierzonych rezultatów. Daleki
jestem od wyciągania szczegółów naszej relacji dlatego
raz jeszcze proszę, abyś skupiła się na wyraźnej
nadinterpretacji moich utworów, jaka towarzyszy Ci od
chwili przeczytania pierwszego z nich. Piszmy je,
cieszmy się rymami, eksperymentujmy z formą i stale
poprawiajmy warsztat. Naprawdę, szkoda życia na
niesnaski.

Ładnie i z nadzieją na tomik:)))

Dołączam swój plus,
z przyjemnością:)

Pozdrowienia:)

:)

Niestałość / 14

Teraz innej mówisz słodko "mój Aniele".
Jak niewdzięczna jest tak krótkotrwała pamięć.
Zapomniałeś, że łączyło nas tak wiele,
męska wierność jak boleśnie może ranić.

Obiecujesz jej tomiki na kolanie:
drżące noce, lśniące gwiazdy i spełnienia.
Twoja miłość tak niestała - na dywanie?
Kiedyś dla mnie były Twoje zapewnienia.

Chociaż mienisz się być wciąż Dystyngowanym
- być uczciwym, tak wypada drogi Panie.
Savoir vivre jest Ci przecież obeznany.
Stary satyr - takie mam o Tobie zdanie.


https://pl.glosbe.com/pl/pl/stary%20satyr

Zapowiada się ciekawy tomik... zwłaszcza, że spiszecie
go we dwoje; pozdrawiam serdecznie.

Bardzo ładny wiersz. M

Motyw kawy zawsze mile widziany. Piękny wiersz

:-)

czytam z przejęciem i wzruszeniem...
podziwiam kunszt i wciąż czekam
na dlaszy ciąg z zaniepokojeniem;)
pozdrawiam
beano

Brak mi słów podziękowania za takie uznanie... Napiszę
tylko, że jeśli moje wiersze przynoszą choć jednej
osobie tyle co wyżej w treści Pańskiego wiersza, to
warto żyć, tworzyć i szukać poetyckiej przyzwoitości.
Jestem zaszczycona i wdzięczna za piękność w wierszu,
za jego smak i aromat wyrażone środkami artystycznymi.
I twórzmy skoro wena nam łaskawa...