Nazbyt dużo...

Czemu , oraz po co,
Męczyłem się nocą.
Myśl swą poprowadzić,
By chciała coś zdradzić.

By chciała przekazać,
W normalnych obrazach.
Osiągnięć swych cele,
Czy to nazbyt wiele.

Czy to nazbyt więcej,
Niźli władzy ręce.
Która tylko woli,
Jak może swawolić.

Jak może przeginać,
Wszystko w swoją stronę.
Wówczas niknie wina,
Gdy dzieło skończone.

Czemu, oraz po co,
Myśli w mózg łomocą.
By treść poprowadzić,
I część prawdy zdradzić.

By chciała przekazać,
W normalnych obrazach.
Osiągnięć swych cele,
Czy to nazbyt wiele.

Czy to nazbyt dużo,
Niż małe pragnienie.
Słowa czemuś służą,
Więcej niż cierpienie.

autor

Grand

Napisany: 2019-07-25 Dodano: 2019-07-26 03:24:16

Ten wiersz przeczytano 294 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie