Nibylandia
Beztroski sen jak kruchy spokój
zabezpieczony szczerym uśmiechem
wybiega w przyszłość afirmowaną
wiarą że kiedyś gdzieś będzie lepiej
ciepłe spojrzenie jak obraz myśli
tych dobrych wspomnień zaczarowanych
wewnętrznie spójny świat z marzeniami
nadzieją słowa poukładany
gorąca miłość jak promień światła
bez skrępowania zagląda w oczy
lustruje serce czerpiąc natchnienie
dotykiem zmysłów duszę jednoczy
tylko...
tylko samotność jak msza żałobna
nastrojem chwili umywa ręce
ciężkim oddechem żąda wierności
nienasycona więcej i więcej
Komentarze (10)
Wiersz jest sliczny ...trzecia strofa jest piekna .
Zgadzam sie z kazdym slowem jakie w niej umiesciles
... goraca milosc ...wlasnie taka jest .
Pozdrawiam serdecznie !
Piękny. pozdrawiam
Smutny wiersz ale ma duszę-10-zgłoskowiec.Nad pierwszą
strofką musiałabyś popracować,
że by był też rym był na 10 zgłosek/nie musisz to Twój
wiersz to tylko moje zdanie/ Wiersz bardzo subtelny.
Pozdrawiam
Bardzo lubię Twoje wiersze:)
Mam nadzieję,że te piękne marzenia ziszczą się:)
bardzo, ale to bardzo podoba mi się ostatnia zwrotka,
nie ujmując wiele całości wiersza :)
samotność czasem leczy ale tworzy lęki stąd trudno
dostrzec piękno uczucia Miłość prawda tylko razem
odkrywa zaufanie Taka refleksja
Wiersz piękny w wymowie Duży plus Pozdrawiam:)
miłość jednoczy, marzenia dają nadzieję , ciepły sen
koi duszę, tylkom samotność dręczy i żąda
wierności....
wspaniały wiersz...
Chociaż smutny wiersz ale podejście do samotności inne
niż u większości.