Nic
Kiedy na świecie nie było niczego,
Nicość kroczyła po pustce i braku,
I nikt nie spodziewałby się wtedy tego,
Że swoją obecność objawi w znaku,
Bo w ten czas z Nicości Coś nagle
powstało,
A Prawda i Pozór o to się kłóciły,
Czy Coś i Nic mają różnić nie mało,
Czy może tym samym od początku były,
Pozór w setkach czegoś istniał bardzo
wielu,
Prawda natomiast sama w sobie tkwiła,
Wypełniając Nic Coś dobić chciał celu,
Jednak z Braku miejsca Nicość się
rodziła.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.