Nić
Osoba bez nazwy
taka sobie zwyczajna
poprostu istnieje
nić życia wątła
niedługo pęknie
zupełnie niewidocznie
ten fakt nie przesądzi o dziejach
ludzkości
pojedyńcza marna
nic nie znaczy
przecież
to tylko
taka jedna
mała
sprana przez lata
tłumiona przez chemię świata
nić
... Ta nić potrafi też kochać
autor
Vero
Dodano: 2008-02-01 22:31:49
Ten wiersz przeczytano 873 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
tak nawiasem to jeden z mniej lubianych przeze mnie
wierszy, sama oceniam go jako nieco ckliwy, ale cieszę
się, że ktoś go docenia, znaczy, że nie jest tak źle;)
Widać, że potrafisz ubrać utwór w poezję. Podoba mi
się.
siedzę i myślę, no cóż - masz rację, tak dzisiejszy
świat traktuje jednostkę, przykre to, ale już bicie w
dzwon na alarm też nie pomoże.