Nic (aby tylko poczerniały...
Czasami myślisz
że to wszystko jest bez sensu.
Kiedy nie myślisz
udowadniasz tego bezsens.
Przymus albo luksus.
Nigdy niecodzienność.
Przymus albo luksus.
Nigdy nie codzienność.
To, co najważniejsze
w życiu
po życiu
to nic.
A może z tego jakiś wniosek
pozwala na rzeź w każdej wsi.
A może z tego jakiś wniosek
pozwala na brud w każdym mieście.
A może z tego jakiś wniosek
dziś nie pozwoli tobie zasnąć.
A może z tego jakiś wniosek
niedługo sprawi, że nie wstaniesz.
A to, co najważniejsze
w życiu
po życiu
to nic.
Komentarze (4)
Wiersze Twoje czytałem juz wczoraj i dlatego strzelam
komentarzami pozornie bez przerwy na czytanie. Błędne
jest tylko (nie w Twoim wierszu, bo tu, jako litentia
poeti-itd) powtarzasz zbitkę 'życie po zyciu". A jeśli
"życie to forma istnienia białka", to , oczywiście,
nie tylko Ty, ale wszyscy krytycy tzw "tamtego swiata"
mają rację. TAM nie ma życia...
Potrzebowałam paru minut, aby zastanowić się nad tym
wierszem, a dopiero teraz mogę pisaćkomentarz...
Przykuwa uwagę...
każdy czlowiek ma coś do powiedzenia na dany temat ...
ja może nie jestem znawczynią ale ten wiersz nie
trafiado mnie... gdyby nie rymy na końcu byłby nudny
... nie mówie że piszę lepsze bo tak nie jest ale
niepodoba mi się ten wiersz
zapewne nie mnie wypowiadać się na temat wierszy bo
zbyt mało wiem,ale ten wiersz...jak dla mnie jest
genialny,poczynając od tytułu aż po każdy wers...moge
czytać bez końca i chyba teraz mam okazję się
przekonać,że głosy (ich ilość) naprawdę czasami nie są
adekwatne do wiersza.Takie jest moje skromne
zdanie.(miało być zwięźle...ale jak zwykle nie
wyszło).