Nic nie warte
Dla tych którzy mają jeszcze złudzenia
Namiętność i uczucie
jak ciało w proch się obróci
Żal i wspomnienia
bezcelowy zadają ból
Najpiękniejszego zachodu słońca obraz
nie przekroczy granicy
Najgorętsza miłość zgaśnie
i jej cierpienia nie wzbogacą świata
w krótkiej ciszy śmierci
Zmartwychwstanie obedrze z niej duszę
zostawi czystą i pustą
A tęsknota, ból i szczęście
jak ciało ulepione z gliny
umrą, zostaną... nic nie warte
autor
natajla
Dodano: 2005-12-04 13:26:55
Ten wiersz przeczytano 536 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.