NIC NIE WIEM
Bezkresny świat niewiadomego.
Dorosły mający
chęci przyziemne.
Ten nie wiedzący
z boku patrzący.
Leci poprzez życie
ucieka.
Jest nim,
choć nikim.
Nie ma nikogo.
Widmo natury,
ogółu życia.
Będącym bzdurą.
Zatraconym światem.
W mijającym celu
kosmosu.
Bez Niego
istnienie padnie.
Z Nim życie
istnieje.
autor
Prawdosław
Dodano: 2012-04-18 11:19:59
Ten wiersz przeczytano 646 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Poezja.
świetne spostrzeżenie bo nie wiemy dlaczego i skąd i
dlaczego a więc szanujmy to nieuświadomione i teraz
nieznane Puenta ekstra Dobry Pozdrawiam:)
Nie to nie. a, wiedzący, to nie wiadomo czy wie czy
nie wie. Nie kapujesz przekazu? drogi kolego
GENTELMEN. Zajebisty wiersz.
"niewiedzący" razem kolego:))