nic ważnego

„Tak więc trwają wiara, nadzieja miłość te trzy: z nich zaś największa jest miłość” 1 Kor 13,3-13

Żyłem samotnie wśród tłumu,
Akceptowany, niezrozumiany,
Tam stanąłem- zawsze ogrom szumu.
Wielu wokół lecz sponiewierany.

Nie urodziłem się idealny,
Zawsze średni, nawet gorszy,
Rzeknij głupi, zrozumiesz ze niebanalny.
Szukałem wartości znajdowałem szczątki.

Bej słyszę i myślę sobie obłęd,
Za śmiesznymi piórkami latasz,
Lecz uczciwie ich nie dostajesz,
Łudzisz się żeś lubiana- obojętna.

Znam ja wielu „cichych poetów”
Im obce jest pisanie za oddanie,
Obojętne im są myśli innych i ich głosy.
W ciszy piszą boskie poematy.

Ja także gardzę komentarzem za komentarz,
Na grób wole samotnie iść na cmentarz,
Tam rozmawiać, a więcej usłyszę, więcej się dowiem,
Więcej zrozumie, a także i powiem!

Piszesz boś książki łykała od dziecka,
Boś mądra i wyuczona,
Na ideałach odwzorowana...
Piszesz- pisz, nie oczekuj nic w zamian.

Pisze bom czułym od zawsze,
Pisze bom złości nie umiał utrzymać,
Nigdy nie rozumiałem dlaczego?
Talent? A może ślepa nadzieja?
Wyuzdanych dziecięcych marzeń?!

niech wiec to będzie polemika, początek polemiki.

autor

Borsukos

Napisany: 2008-03-21 Dodano: 2008-03-21 13:31:01

Ten wiersz przeczytano 681 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Zimny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie