Nicość

Dedykuję ten wiersz wszystkim nieszczęsliwym

Tonę....
W otchłani koszmarnych snów.
Lsniąc blaskiem księżca
Który zdaje się widziec wszystko spogladają z góry
Woda tuli mnie do siebie ciepłymi strumieniami
Jakby wszystko rozumiała.
Powoli zanikam w tłumie
Choć nigdy się nie odróżniałem
Marzenia...
Urojone a jednak prawdziwe...
Widzę je jakby przez mgłę
Jakby coś mi zabraniało
Zabierało moje uczucia
Zamieniając serce w twardy głaz...
Czy zdołam je obudzić do życia?

Jestem tu nowy i nie znam rodzai wierszy...Mogłbyt ktos pomoc wysłyajac na emaila...??

autor

Mlekoslaw

Napisany: 2006-03-22 Dodano: 2006-03-22 19:52:01

Ten wiersz przeczytano 710 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie