Nicość nie jest losem

Jesteśmy aktorami a zarazem widzami w samym centrum teatru zwanego walką pomiędzy chaosem a inteligencją,
jednością a rozproszeniem, snem a zdrowym rozsądkiem.
Obserwujemy, jak porusza się, łączy,
tworzy związki, żyje i umiera wszystko, co istnieje.
Tym sposobem ludzie chcą odzyskać swą prawdziwą ludzką naturę, która w ich mniemaniu jest boska.
Bóg wtedy przestanie być im potrzebny, tak samo niebo, piekło, zmartwychwstanie, bo właśnie w tym samym momencie będą należeć do wszystkich czasów i w tej samej przestrzeni, co wszystkie je obejmuje.
Ludzie ujrzą i poznają już raz na zawsze, w jaki sposób wszystko się łączy w związki.
Mnogość form i sposobów bycia teraz, przedtem, potem, skupionych w jednym żródle, które wszystko łączy, respektując odrębność każdej rzeczy.
Wszystko przemieni się we wszystkich,
wszyscy we wszystko.

autor

Sawek

Dodano: 2005-03-30 13:14:33

Ten wiersz przeczytano 575 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie