Niczym spadająca gwiazda

Rozpada się świat
Na miliony gwiazd
I biednych głów
Proszących o blask
Ostatni promień
Pomocną dłoń
Bo choć przetrwał świat
Rozpacz rośnie w nas
Kradnąc oddech o poranku
Wyrywając z głowy sny
Okradając serca z uczuć
I rzucając w dół
Na piach i w brud
Do piekieł bram
Sięgając dłońmi
Podnosisz wzrok
I widzisz nas
Wśród setek gwiazd
A ja spadam
Spełniając życzenia
O własnych nie marząc
Rozbijam się

Dzisiaj mijają cztery miesiące... I wszystko do mie wraca I spadam...

autor

Pusty Krzyk

Napisany: 2007-06-14 Dodano: 2007-06-14 22:40:47

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie