Nie będę

Biedna jak mysz kościelna w życiowe doświadczenia
Staram się zrozumieć świat choć on zrozumienia dla mnie nie ma
Świat , który mówi do mnie zagadkami
Ludzi , którzy niszczą innych ludzi za nic
Złamane życie innych ,ciągła rutyna życia
Szara monotonia , w zbitym lustrze odbicia
Rzecz ostatnią widzą - swój zrozpaczony wzrok
Jeden krok i wpadają w mrok

Lepsza jest niewiedza niż ta straszna prawda
Jeszcze żywą mam nadzieję , że to fikcji pułapka
Dzień za dniem mija wszystko idze gorzej
Dziwne zdarzenia o cow tym chodzi Boże
Nie słucham nigdy mądrych tylko własnego głosu
Wewnętrznej intuicji-i czemu tu tyle chaosu?
Pytam się siebie odpowiedzi nie znajduję
Pytam innych odpowiedzi nie pojmuję
Coś dla mnie jest logiczne a nielogiczne dla nikogo
A dla wielu świat jest prosty , choć nie wiedzą co to błogość
Słodki sen na trawie i pod gołym niebem
Jak sen na jawie jest moim marzeniem

Nie będę nigdy taka jaką byście chcieli
Przepraszam - to ja i między nami nas otchłań różnic dzieli
Złamanych serc nie pocieszam bo nie umiem
Ale poradzę sobie w życiu chyba to rozumiesz...

autor

Gypsy Girl

Dodano: 2005-01-02 20:21:30

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie