Nie będę się martwił wcale

Nie będę się martwił wcale,
Ani łez wylewał strugi.
Po cóż mi ujawniać żale,
Szansa trafi się raz drugi.

Pierwsza łatwo przepuściłem,
Jak wygraną w toto - lotka.
Szybko przyszło, szybciej żyłem,
Bo mnie szczęście już nie spotka.

A myliłem się okrutnie,
Kusząc los swym zachowaniem.
Finał skończył się tak smutnie,
Brakło czasu na przetrwanie.

Teraz, kiedy dno poczułem,
Chcę się odbić tak powoli.
Nim pokryję ciało mułem,
Nim zrozumiem jak to boli.

Nie będę się martwił wcale,
W zapomnienie pójdą chwile.
Gdy rzucałem światu żale,
Kiedy świat pozostał w tyle.

autor

Grand

Dodano: 2012-10-17 12:25:02

Ten wiersz przeczytano 825 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie