nie będę szukała

gdzieś między lasem a miedzą
zgubiłam smutek i zmęczenie..czasami dobrze robi
spacer..

Pamiętasz jak ci podarowałem kaczeńce
rzekłem przyjmij je w podzięce
powiedziałaś,że nigdy nie widziałaś białych
a ja ci podarowałem ich bukiet cały .
Twój wiersz przywołał mi pewne wspomnienia, bardzo
ładny a świerszcza na tym spacerze nie widziałaś?
hi..hi.
Pozdrawiam

witaj, przyroda zawsze mile widziana w pozji. miły
wiersz. pozdrawiam.

Mogę tylko potwierdzić, że takie włóczenie się po
polach i po lesie świetnie wpływa na psychikę.

Bardzo ciekawie,a przyroda już okazuje ożywienie na
całego i koi nasz spokój...powodzenia

W tak "pięknych okolicznościach przyrody" można zgubić
smutek :) A kaczeńce już kwitną, widziałem :)

mówi się, że miedza dzieli, u Ciebie oddzieliła dziś
smutek :)

dobrze,że ten spacer usunął zmęczenie i przywrócił
radość duszy...pozdrawiam

po śpiewie skowronka parskanie koni to mi zgrzyta, no
i kaczeńce na polanie? chyba widziałaś inne kwiaty.

Fajnie jest zgubić tę parę

Pokazujesz, jak przyroda może kojąco wyciszyć
człowieka. Podziwiamy jej celowość. Tu nic nie dzieje
się przypadkowo.Jeżeli człowiek ją dewastuje to
obraca się ona przeciwko niemu. Jeżeli ja podziwia i
szanuje oraz współpracuje z nią, to odwdzięcza mu się
ładnym widokiem i daje urodzaj oraz piękne kolory.
Wiersz wartościowy z delikatna wiosenną nostalgią.
Pozdrawiam serdecznie.

a jednak szukasz i znajdujesz - ładny wiersz

"prostota dech zapiera"szkoda tylko,że to tyczy
jedynie przyrody.Pozdrawiam

codziennie chodzę na spacery dla zdrowotności i z
zamiłowania...kocham przyrodę i jej zycie jakie nas
otacza ....pozdrawiam..

Przyjemnie tak porzucić smutek. Pozazdrościć.
Pozdrawiam cieplutko : )))