Nie będzie tęczy
Poprawiony
Głowę smętnie schyliła latarnia
Nawet ona nie patrzy mi w oczy
Smutek mocno zagnieździł się w sercu
Zniknął uśmiech tak niegdyś uroczy.
Kamieniami w pościeli uwiera
Myśl co cieniem po duszy się smuży
Odbierając mi resztki nadziei
Że znów tęczę zobaczę po burzy
Chcę uciekać lecz uciec się nie da
Los dogoni mnie zawsze i wszędzie
Może kiedyś choć raz mi się uda
Ale chyba tak dobrze nie będzie
28.08.08
Dziękuję Ci Basiu, warto mądrzejszego czasem posłuchać:)
Komentarze (25)
los rozdaje karty z tej samen talii jeśli teraz są one
złe następne muszą być lepsze -trzeba wierzyć -
powiało smutkiem ,ale wiersz piękny
Przeznaczenie maluja nam gwiazdy,,,
nie siegamy tak wysoko,,az do nieba ,,,
z tym co nam daja musimy sie zgadzac,,
dobry refleksyjny wiersz.
Tak właściwie wyraziłaś także moje uczucia... Musimy
uwierzyć, Siostrzyczko, że los i dla nas zamieni
smutek w śliczną tęczę.
Nie martw się, po każdej burzy w końcu wyjdzie słońce.
Niby los nami kieruje, ale tak naprawdę to my sami
decydujemy o tym jaką obrać w życiu drogę. Pozdrawiam
;)
Już niedługo zobaczysz piękną tęczę, która zakończy
burzę, bo tak zazwyczaj bywa, będzie twoim pomostem do
krainy szczęśliwości, gratuluję wiersza.
Od przeznaczenia uciec się nie da, ale gdzie podziała
się nadzieja i pozytywne myślenie... Musi się udać,
na pewno się uda...
Smutny wiersz, ale trzeba mieć nadzieję, bo nadzieja
pomaga przetrwać ciężkie chwile. Pozdrawiam
Tak naprawdę od losu uciec nie można lecz można
przyjać wyzwanie w każdy dzień i wierzyć ,że droga
którą idziemy ma sens.
smutno się zrobiło w twoim wierszu, ale to nic bo
będzie lepiej
Przeznaczenie rozdaje karty a my tylko gramy....
piękny wiersz