Nie bój się kochać
Zdolna jest góry przenosić
z łatwością rozbija serca kamienie
strumyki zawróci, pod chmury uniesie
nawet zaspane obudzi sumienie
potrafi również cichutko odejść
zabierze ze sobą wszystko co dała
i chociaż okruchy radości sprząta
to jednak zostawia po sobie bałagan
warto jest kochać, kochać prawdziwie
bo kiedy przyjdą deszczowe dni
i kiedy całkiem uczucie przeminie
zostaną wspomnienia i piękne sny
autor
ŻÓŁWIK 2
Dodano: 2007-01-29 00:05:27
Ten wiersz przeczytano 851 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.