Nie bój się starzeć
Za oknem róże wielbią cud świtania.
Czas podarował kolejny poranek.
Znowu nam przyjdzie w pas się życiu
kłaniać.
Wszak jedno dane.
Nikt nie przeżyje za nas ani chwili.
Chociażby jutro miało być piękniejsze,
serdecznym teraz wypełnij godziny .
Zrób dla nich miejsce.
A gdyby kiedyś sił już nie starczyło,
aby poznawać natury ołtarze,
naciesz się pięknem poranka za szybą.
Nie bój się starzeć.
Wypełnij księgę własnym srebrnym piórem.
Dojrzałość rozdział najcenniejszy
przędzie.
Ostatni temat: Nie ma słów, nad które
jesteś i będziesz.
autor
magda*
Dodano: 2020-05-25 13:14:56
Ten wiersz przeczytano 1510 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Każdego przemijanie dotyka i trzeba do tej kwestii
podejść spokojnie.
Pozdrawiam ciepło :)
Nikomu nie jest pisana wieczność. Kiedy odchodzimy, to
jeszcze jesteśmy (w pamięci), Kiedy odchodzą ci, co
nas pamiętali...
Umarłych wieczność dotąd trwa,
dokąd pamięcią się im płaci.
Chwiejna waluta. Nie ma dnia,
by ktoś wieczności swej nie tracił.
(Szymborska)
mozna sie zaczytać:)
pozdrawiam:)
Dojrzałość przędzie z przędzy i osnowy, którą jej
podamy.
To niesamowita umiejętność zawsze tak pięknie dobierać
nici do okoliczności :)
:) Pozytywnnie, ze stoicyzmem (albo - z dojrzałością)
Pięknie. Pozdrawiam serdecznie : )
Jak zawsze fajnie się czyta, leciutko :)
Choć dla niektórych temat lekki nie jest :)
Kiedy czytam takie utwory...to aż miło się starzeć.
Cudnie. I bierzmy się wypełniać kolejny rozdział
własnym, srebrnym piórem :)
Ależ to piękne ! Muszę tu na traweczce trochę się
popaść.. Ech..
Autorka ma dar od Boga. Ewidentnie !
Poczytałem ze trzy razy. Wciągało !
Piękny, mądry, dojrzały wiersz,
w strofie safickiej, jaką lubię.
Najbardziej trafia do mnie ta strofka -
"Nikt nie przeżyje za nas ani chwili.
Chociażby jutro miało być piękniejsze,
serdecznym teraz wypełnij godziny.
Zrób dla nich miejsce."
Miłego wieczoru życzę, Magdo.
Witaj Magdo.
Urzekasz przekazem wiersza i refleksją.
Bardzo na TAK!
Pozdrawiam.:)
Krzemanko.Ostatni temat to duży skrót do
rozwinięcia.Istani rozdział życia pusze starość
bogactwem doświadczeń, wuedzy, umuejętniści, zatem
cenny dla tych, co czytają, obserwują,czerpią.Ostatni
temat to ostatnie godziny życia. Ostatnie słowa należą
do autora i stanowią puentę.Stary człowiek jest kimś
niepowtarzalnym i drogim dla kogoś.Koniec życia, nie
oznacza koniec istnienia dla tych którzy kochają.Dla
nich zawsze będziemy, mimo śmierci.Będziemy w sercu ,
myślach, pamięci.Nie ma takich słów którymi to można
wytłumaczyć komuś, czasem sobie samemu.Nad nimi jest
to coś co dowodzi że droga nam osoba jest zawsze
Balamonte-"serdecznym teraz wypełnij
godziny", zrób dla nich miejsce znaczy nic innego,
tylko - przeżyj czas teraźniejszy jak najpiękniej, bo
nie wiesz co jutro.Jutro może być piękniejsze ale
tylko " może" bo jest nieznane.Warto pięknie przeżyć
każdy dzień, każde " teraz"
Starzenie to niezbyt miły proces, ale nie warto się
bać tego co nieuniknione.
Bardzo dobrze się czyta ten wiersz w melodii strof
safickich, choć muszę się przyznać że końcowy fragment
"Ostatni temat: Nie ma słów, nad które
jesteś i będziesz."
jakoś do mnie nie dociera. Pewnie przez pogodę słabo
dzisiaj jarzę.
Miłego poniedziałku:)
Super!
Pozdrawiam :)
Każdy się tego trochę boi ale wraz z wiekiem nabieramy
doświadczenia i mądrości życiowej.
Piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)