Nie być
nie być
zniknąć
rozpłynąć się w mroku
niemy krzyk duszy
udręczonej bólem
nie potrafię pomóc
tylko być
patrzeć w oczy
bez wyrazu zapatrzone
w przestrzeń poza nami
słuchać opowieści znanej
takiej samej jak
już wiele innych
opowiadanej drżącymi
wargami na granicy łez
jakbym widziała w lustrze
siebie samą sprzed lat
przyjdź
podziel się rozterką
ja podzielę się
nadzieją
tak będziemy trwać
Komentarze (17)
konwersacja to sztuka ktorej trzeba sie uczyc i
niewolno jej odstawiac bo jest niezbedna to poprawnego
funkcjonowania i stabilnosci zyciowej:)))poz.
Jeśliby wszyscy się dzielili radością i smutkiem świat
pewnie byłby lepszy...