Nie chcę
szukać w wierszach wspomnień
ani uczuć w nich powielać
gdy tak pięknie mówisz do mnie
jak na papier to nie przelać
chcę ratować piękno słów
gdy tak czule mówisz do mnie
pragnę słyszeć ciebie znów
całkiem blisko nie wśród wspomnień
chcę ratować piękno słów
które budzi gdy zaspani
zanim słońce wstanie znów
z dźwiękiem dzwonów nad polami
chcę ratować piękno słów
ich dojrzałych kłosów ziarno
wczesnym rankiem do mnie mów
zanim w sadzie będzie gwarno
nim żniwiarze się obudzą
by to ciąć rżnąć i wiązać w snopki
chcę je zebrać i dać ludziom
zanim poustawiają w kopki
chcę je zebrać i dać ludziom
nim jak maszyny to wymłócą
i co piękne zniszczą zgniotą
jako plewy precz odrzucą
chcę ratować uczuć parę
nie chcę nigdy ich powielać
wzmocnij we mnie moc i wiarę
że na papier warto przelać
pragnę słyszeć ciebie znów
jak na papier to nie przelać
tylko mów kochanie mów
chcę ratować dźwięk i piękno słów
gogvan
Komentarze (20)
Niezwykle ciepły i urokliwy wiersz :) Pozdrawiam +++
Bardzo mi się podoba;
Dobry rytmiczny wiersz. Podoba mi się.
Hodně pěkné.
Szkoda tylko, że tak mało czytelników go
przeczytało:-)
Ale ładny, lubię takie piękne teksty:-) :-)
Pozdrawiam:-)
przyjemnie się czyta
ciepło pozdrawiam :)
Chciałoby się tak pięknie, ale nie zawsze wychodzi ;)
Ja tak mam :))
ładny wiersz:)
Fajny ciekawy wiersz. Pozdrawiam.
ładny wiersz, z bardzo przyjemnym rytmem
Dzięki za odwiedziny, cenne uwagi i ciepłe słowa.
Pozdrawiam pięknie :)
Skoro są chęci, łatwiej o czyny!
Pozdrawiam!
też chcę ratować;)
No Śliczny jest(po popraweczkach maciupkich:)
Przepraszam, ale musiałam. Tak mam:)))