Nie chcę już kochać

Mija czas, a my wraz z nim przemijamy
I przyjdzie dzień, że na ziemie spadniemy
Jak suchy liść z drzewa o jesiennej porze
Nie wzbijemy się już jak ptak w przestworze...

Nie chcę już mówić - nawet myśleć o tym
Nie chcę czuć jak to jest być samotnym,
Nie chcę kochać by nie zostać znów zranionym
Czasem chcę odejść bo jestem zmęczony...

Czas jak przez góry bystry potok płynie,
Od źródła w górach wysokich, aż do morza dopłynie
Do celu swojego, aż w nim spokojnie zaniknie
Jak słowo „kocham” z czasem umilknie...

Lecz nie zawsze wszystko szybko przemija
Bywa że powraca w pamięci nie jedna chwila,
Co sprawia ze lekki uśmiech na twarzy się pojawia
Niestety później przychodzi nostalgia...

Więc nie chce już kochać bo wiem, że potrafię....
Lepiej więc będzie jeśli sam pozostanę
Gdyż kochać jest łatwo – tak trudno odchodzić
Ach te życie – jak ono często miłości szkodzi....

Choć nie raz pytanie zaczyna doskwierać:
Jak od początku mam wszystko zaczynać?
Już nie z tą, czy z inną - to już bez różnicy...
Zamknąć chcę serce swe w głębokiej piwnicy!!!

Wiersz ten dedykuję wszystkim tym którzy przeżyli nieszczęśliwą miłość...

autor

PiotrGumiński

Dodano: 2010-04-22 07:12:29

Ten wiersz przeczytano 2448 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie