nie daj się porwać

samemu sobie

zmarnowałem znaczną część swojego życia
sprzedałem za marny grosz
spokój, beztroske, zachwyt naturą

wszystko odeszło jak dzieciństwo
razem z dzieciństwem
o ile w dzieciństwie z systemu czerpało się korzyści
idące z poznawania nauki, zabaw, znajomości
o tyle wiek doczesny kojarzy się tylko z wykorzystywaniem mojej osoby
z wykorzystywaniem mojego czasu, mojej sprawności fizycznej i granic odporności psychicznej

wyzysk życia

niewolnictwo, poświęcanie się na rzecz innych
gdzie jedynym zyskiem jest tylko uzyskanie świadczeń na przedłużenie tej marnej egzystencji

Ci co nie pędzą za rozkazem, żebżą i też nie są sobą
Ci co pędzą niewiele mają przystanków, nawet nie spostrzegli swojej śmierci
Ci co zauważyli że coś jest nie tak, tych ogarneło szaleństwo

szaleństwo

ze względu na brak możności zmiany tego
ze względu na brak możności zmiany siebie wbrew sobie
ze względu na możność bycia lub nie bycia
ze względu na ten wybór istnienia

dobro wcale nie jest nagradzane
a zło karane

pamiętaj o tym zanim to zrobisz
i tak będziesz żałował

usiądź, popatrz, posłuchaj i pomyśl...
wszystko płynie... tą rzeką

nie daj się porwać

autor

kasper_87

Napisany: 2015-02-28 Dodano: 2015-02-28 00:43:49

Ten wiersz przeczytano 265 razy

Oddanych głosów: 1

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie