Nie dane mi przyjąć daru serca...

Nie dane mi przyjąć daru serca twego
choć wiem, że raz się dostaje coś najpiękniejszego...

bo nie ma dlań miejsca na mej półce życia
i nigdzież skarbnicy do jego ukrycia...

Nie umiem wytopić tak szlachetnej stali,
której płomień jego nie zdoła przepalić...

Więc cofnij dłoń swoją póki jeszcze czas,
póki jeszcze wniwecz nie zatracił nas...

Wszak żagiew na lodu bryłę upuszczona,
zduszona mgły kłębem, bezpotomnie kona.

autor

vooko

Napisany: 2006-12-27 Dodano: 2006-12-28 00:00:13

Ten wiersz przeczytano 525 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie