Nie do wiary !
W Boskim Raju
oboje zawinili,
zgrzeszyli.
Owoc miłości
wolno dojrzewał.
Adam nie wytrzymał,
zginęła Ewa,
obumarło jabłko.
Czy więzienie odrodzi sumienie ?
autor
sylwiam71
Dodano: 2009-12-14 18:11:16
Ten wiersz przeczytano 848 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Wstrząsająca historia, dobra miniatura.
Nie pierwszy raz i nie ostatni. A wierszy o takiej
tematyce nie powinno się częstować głosami. Ktoś
zginął.
To Kaim- nie Adam!. Straszne.
może i sumienie się odrodzi, ale życie już nie.
Smutne, ale prawdziwe.
Niewielu słowami opisany olbrzymi dramat.
W boskim raju. Mój ty panie. Umarłemu zawsze stanie.
Serdecznie pozdrawiam.
Dramatyczny wiersz,znam z telewizji i gazet.Ładnie
ujęłaś tragedię w miniaturce.
Pozdrawiam serdecznie.
Istotnie, o ile dobrze odczytałem przesłanie wiersza
opisuje on ludzkie dramaty. Nie mniej "odrodzenie
sumienia' - kiedy słyszę, czytam te słowa - wraca do
mnie pytanie - czym jest sumienie? Pozdrawiam
Samo zycie,,,i takie bywa,,pozdrawiam
z daleka.
na takiego kary nie ma, a w resocjalizacje nie
wierzę...
Wspaniałe ujęty dramat w miniaturce, podobnych jest
tysięce nie ujawnionych, oby to był ostatni, ale
trudno mieć nadzieję w kraju o rozluźnionych prawach i
obowiązkach w dodatku łagodnych karach w więzieniach
podobnych do sanatoriów. Czas by zmienić Konstytucję
i wszelkie stare ustawodawstwo.
świat się nie psuje ,tylko ludzie...są jacyś inni
pozdrawiam świątecznie...
wstrząsające... i tak ma wyglądać miłość?
Już w trakcie czytania wiersza wiedziałem, że to o
współczesnej tragedii. Komentarzem wyjaśniłaś resztę.
Treść wiesza przygnębiająca. Wiersza - życia a może
raczej śmierci. Nie ma żadnego usprawiedliwienia dla
zabójcy - to moje zdanie - nie mnie sądzić. Życia nikt
nie wróci ...