Nie dopuścić do końca
Nie dam umrzeć mym marzeniom
będę je trzymać do końca przy życiu.
Nie mogą bezpowrotnie odejść,
wtedy resztki mej wolności zginą.
Nie dam umrzeć nadziei
nie mogę do tego dopuścić.
Z mego uścisku wypuścić,
bo zginę wśród szarej rzeczywistości.
autor
poetica
Dodano: 2009-10-16 22:41:05
Ten wiersz przeczytano 469 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Mam nadzieję, że się na mnie nie obrazisz za to, ale
powiem, że niezbyt mi się spodobał ten wiersz. Przez
pierwsze 4 linijki piszesz cały czas o tym,że nie
pozwolisz przepaść marzeniom, a przez kolejne cztery o
nadziei. Temat oklepany,nie dodałaś do niego nic
nowego. Co prawda ładnie piszesz, ale tu niestety
liczy się sens. Dodam jeszcze że to tylko moja
osobista opinia.