Nie dotykaj
Jesteś moim chlebem
poranną kawą
promykiem nadziei
źródlaną wodą
biegiem po trawie gdzie chłodna rosa
pachnącym sianem co wieś przypomina
świeżym mlekiem
Sokiem z maliny
kwiatem słonecznika
niech nikt cię nie dotyka
autor
Andrzej13
Dodano: 2019-03-07 22:13:10
Ten wiersz przeczytano 654 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Wieś to radość, wolność i natura, pozdrawiam :)
Piękne wyznanie.
Z podobaniem melancholii
serdecznie pozdrawiam :)
niech nikt nie dotyka marzeń, tam wszystko jest tak
jak trzeba :-)
z miłością w każdym wersie o ukochanej :-)
pozdrawiam
Wspaniałe strofy,pozdrawiam wiosennie :)
Czego ta miłość nie potrafi :)
Pozdrawiam
Z pewnością dla każdego z nas jest czymś innym ale
ważne, że jest największą wartością.
Pozdrawiam.
Marek
Ale popatrzeć można?
Pomyślnego dnia:)
Ech ta miłość.
Pozdrawiam:)