Nie gderaj, tylko wspieraj!

Weź, już nie marudź moja kochana,
jeszcze chcę pobiec za głosem serca,
a ty mi ględzisz, że jestem stara
i chcesz mi zabrać to, co najlepsze.

Chciałabym wypić także kielicha,
rozkochać pana nawet młodego,
nie myśl, nie jestem stara kobieta,
więc spadaj szybko i to na drzewo!

Przestań już gderać do mego ucha
- że pora dołek szybko wykopać,
zakończ gadanie, nie chcę cię słuchać,
ja jestem przecież, wciąż taka młoda!

Nie widzę zmarszczek przez okulary,
to o co biega tobie starości?!
Będę wywijać, hulać, się bawić -
aż się rozsypią wiekowe kości.

autor

Ola

Napisany: 2017-11-29 Dodano: 2017-11-29 14:57:02

Ten wiersz przeczytano 4294 razy

Oddanych głosów: 135

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie