Nie groźny jest
gdy człowiek
w sercu
miłość ma
nie zatrze jej czas
i nie groźny jej wróg
on kochałby
gdyby mógł
lecz brakuje mu
własnego zdania
fałszywym przyjaciołom
posłuch daje
którzy stojąc z boku
śmieją się
że udał im się dzień
bo znaleźli takiego
co za nich
załatwił sprawę
a przecież rękę
podać mógł
by wspólnie
zbudować most
który łączy
a nie dzieli
zrozumiał swój błąd
wyciągnął dłoń
mur w sercu skruszył
i na miłość zamienił
Autor Waldi 1
autor
waldi1
Dodano: 2020-07-15 00:01:41
Ten wiersz przeczytano 529 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Bardzo mądry i życiowy wiersz.
Powinniśmy mieć miłość w sercu
Pozdrawiam ciepło :)
O tak, głową muru nie przebijesz ale miłość go pokona
:)
Pozdrawiam Waldi :*)
☀
Miłość unosi, lecz jednocześnie prosi. Miłość wybacza
mocą uczucia. Im ona jest silna, tym wybaczenie idzie
z dnia na dzień. Na poczekaniu. Wybaczenie jest
pocałunkiem miłości, oznaką czułości. Tak sadzę. Wiem
z doświadczenia.
Inspiracja udana drogi przyjacielu.
Pozdrawiam.
Potrzeba wiele odwagi żeby wyciągnąć dłoń w geście
pojednania do zatwardziałych przeciwników...
Pozdrawiam Was przyjacielu :)
Miłość potrafi skruszyć mur...
Pozdrawiam cieplutko:)
tak powinno być nienawiść zamienić w miłość :)
przyjaźń ma wiele twarzy... kładkę zawsze można
postawić bo warto! - rękę podać, nawet jako ten
pierwszy
No i tak powinno być, choć to bardzo trudne Waldku,
niestety.
Pozdrawiam
;)
nie potrzeba Michale rzeki by most przyjaźni w sercu
powstał ...wrogość zabija ... więc nie szukaj rzeki
... a wyciągnij dłoń ...
Byłem na pustyni. Spotkałem człowieka. Zaproponował mi
wspólną budowę mostu. Świetny pomysł! Tylko skąd tu do
diabła wziąć rzekę?
Uważam , że trzeba być człowiekiem wielkiego serca, by
podłość i zło wybaczać. Można wybaczyć, ale z pamięci
trudno wyrzucić. Miłego dnia:)
prawdziwa miłość pokona przeszkody.
Miłość ta prawdziwa moc żelaza ma.
Mury kruszy, fałszywych przyjaciół nie słucha,
ufa.Jest.
ciężko skruszyć mur w sercu
ten kto posiada taki dar
jest godzien prawdziwej miłości
ładny wiersz...
pozdrawiam czarną nocą...