Nie jestem nieśmiałą szczebiotką
Jestem burzą,
sztormem na morzu.
Lawiną w górach,
Wiatrem na polach,
Słońcem na pustyni,
Trupem z szafy,
Strachem z pod łóżka,
Śmiechem dzieci w o gródku,
Wybuchami wulkanu,
Kroplą w ocenie łez,
Wisienką na torcie,
Rakietą wystrzeloną w kosmos.
I nie dziw się, że zostajesz z tyłu
Ty próbujesz mnie zatrzymać, zawrócić
Zamiast biec ze mną w mym szaleństwie
autor
Saxifragra
Dodano: 2018-02-23 08:13:24
Ten wiersz przeczytano 577 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Oj !! W tym szaleństwie jet metoda. Pozdrawiam.
A tak naprawdę jesteśmy niczym, piękny wiersz!
Mówi się, że związek zabija nuda.
Taki dysonans to chyba jednak nazbyt :)
Taka trochę wyliczanka
Może rękę podać, pociągnąć!
Jak ciamajda, to zmienić!
:)
Pozdrawiam!
Fajny wiersz i podoba się:)pozdrawiam cieplutko:)
strach się bać ;)
jakoś ci nie wierzę, dlaczego zakładasz tą maskę?
Wybieram wisienkę na torcie i lecę :)
Burzliwe życie peel prowadzi ale na pewno nie jest
nudno :)
Pozdrawiam.