Nie jestem poetą
Nie jestem poetą lecz w chwilach
słabości
Wiersz jakiś sklecę znak dla potomności
Gnam bez celu przez słowa zaimki i
zdania
Do krainy nieznanej do granic kochania
Nie szukam wzorców u wielkich i małych
Jeżeli już coś napiszę to tak dla zabawy
Unikam zawiłości twórczych subtelność
O tym lubię napisać co mnie cieszy lub
złości
Śpią na półkach mych tomy trochę zakurzone
A w nich wiersze jakoby w czasie
zagubione
Nie chcę czytać poezji uciekam od
wiersza
Lecz czasem zatęsknię za myślami wieszcza
Siadam wtedy nad książką no i zapominam
Jaka jest pora roku i która godzina
I podążam myślami za autora tropem
Swoje sprawy bieżące odkładam na potem
Ja nie jestem poetą nieraz wiersz napiszę
Przywołam wspominania ukołyszę ciszę
Na papierze umieszczę me skromne
marzenia
Jak już czasem coś piszę to tak od
niechcenia
Może to jakiś i frazes albo rzecz prawdziwa
Że poetą się nie jest poetą się bywa
Gentlemanem się bywa woźnym i ministrem
Byle tylko być sobą sumienie mieć czyste
Lolcio
Komentarze (73)
Dziwna ta dzisiejsza lista, ale dzięki niej trafiłam
na Twój fajny klecik.Prawda w nim gra pierwsze
skrzypce i to jest cenne.
a ja myślę że jednak nim jesteś...pozdrawiam
serdecznie
bardzo szcery i fajny wiersz a ostatnia zwrotka jest
naprawdę super dobra:)
Mnie podoba się ten wiersz, jest rymowany, co uważam
za dodatkową trudność, a co za tym idzie, za jego
walor. Poetą się nie jest, poetą się bywa, jak
ministrem, czy woźnym. To prawda, bo nie ważne, czy
jest się murarzem, lekarzem, czy pianistom, ważne, by
w swym fachu być artystą.
Prostota Twoich wierszy jest piękna =) pozdrawiam
wiesz słaby , nie ma rytmu , rymy często gramatyczne ,
o treści banalnej nie wspomnę
super !!!!!!!!!!!!
urzekłaś mnie swoim pisaniem
szkoda że ja tak pisać nie umiem
i nie wszystkie zawarte tu uczucia rozumiem
ja jestem amatorem
piszę od miesiąca
a wiersze moje
są proste ładne bez negacji
i nadmiernej afirmacji
lecz czasami przy późnej porze
ulegam metaforze
ostatni wers trafia mi do przekonania , bo najtrudniej
w obecnym świecie być sobą
,,Może to jakiś i frazes albo rzecz prawdziwa
Że poetą się nie jest poetą się bywa.......Byle tylko
być sobą sumienie mieć czyste" poetką nie jestem
masz racje , ale sumienie mam czyste !!!!!
Wiersz jest cudowny :) dawno nie czytałam czegoś
równie dobrego. Pozdrawiam.
Pięknie:)) cóż wiecej dodac
ślicznie rymujesz,skromnością grzeszysz,wiersze jak
świeże bułeczki lepisz
i oto właśnie chodzi, by sumienie mieć czyste i piękne
wiersze pisać, po prostu trzeba się starać.
może i faktycznie nim się nie jesteś ;) pozdrawiam :)
Bardzo ładny wiersz, chyba już gdzieś go czytałem.
:))