Nie jestem...(z cyklu Drogowskazy)

Rzeką człowieczego Istnienia,
dniem powszednim łagodnie dryfuję,
wsłuchany w Boga Harfę brzmienia,
zachwycam się światem i Wdzięczność czuję!

Nie jestem odkrytą kartą,
księgi losu niezapisanej,
duszę mam jeszcze hardą
i nadal szukam swojej Przystani.

Nie jestem samotną wyspą,
wśród archipelagu ludzi,
Jestem Rozterką i Troską,
co przyszłość w nas obudzi?

Powszechność zasłania piękność,
rutyna dnia zabija miłość,
marzyć i myśleć przestajemy,
na cudzą opinię się zdajemy.

Z tomika romansu, błędne miłości wyobrażenia,
samemu przeżyj rozterkę i uniesienia,
jak ślepiec prowadzony słowami niemego,
nie ujrzysz i zrozumiesz życia radosnego!

...im większa Jasność, tym ciemniejszy cień...
...witaj i żegnaj z uśmiechem każdy dzień...
...z Bogiem porozmawiaj i Działaj dla ludzi...
...Wiarę i Ufność, czas w sercu budzić!..

autor

Pielgrzym na skraju Drogi

Napisany: 2005-06-16 Dodano: 2005-07-24 01:21:25

Ten wiersz przeczytano 477 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie