Nie jesteśmy przecież sami

Są dni, gdy czuję się zupełnie nikim,
maleńkim kamyczkiem wśród głazów.
Lecz wiem, że w życiu jest różnie.
To kwiaty daje, to nie szczędzi razów.

Innym razem pragnę śpiewać.
Jak skowronek świat czarować.
Żeby wszystkim smutnym ludziom,
szare dni pokolorować.

W te dni smutku pełne po brzegi,
gdy oczy zaszklą się łzami,
trzeba wciąż myśleć o tym,
że nie jesteśmy przecież sami.

Dłoń wyciągnięta od przyjaciela,
pomaga odmienić świat cały.
I wtedy z pewnością każdy zrozumie,
że wśród tych głazów, nie jest taki mały.

Dziękuję Ci...Ty wiesz jak bardzo mi pomogłaś i Tobie dedykuję ten wiersz...

autor

Maciejka22

Napisany: 2006-11-21 Dodano: 2006-11-22 15:39:06

Ten wiersz przeczytano 823 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie