Nie ludzie...
Zapytałam:
- Skoro ludziom nie ufasz, skąd przyjaciół
masz?
Odpowiedział:
- Ludziom nie ufam, gardzę, boję się
…
Przyjaciele – nie ludzie…
autor
Kozzz
Dodano: 2007-06-01 23:40:37
Ten wiersz przeczytano 559 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Jest to coś w rodzaju refleksji, motywu, myśli, ale
moim skromnym zdaniem, nie wiersza. Proponowałbym to
jakoś ubrać w "wierszową szatę", albo użyć jako
puentę. Jest to raczej głębokie, zmusza do myślenia,
ale cóż, wg. mnie brakuje czegoś.