Nie ma
Są Mistrz i Małgorzata,
pochyleni nad iluzją.
Jest Woland i Behemot.
Grają w szachy.
O co?
Jest czas.
I schowane marzenia-
na później.
Odłożona miłość-
na kiedyś.
Tylko ludzi nie ma.
autor
Bernard Lis
Dodano: 2006-12-11 13:04:28
Ten wiersz przeczytano 468 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Treść zupełnie jak z "Mistrza i Małgorzaty" bardzo mi
sie podoba.Widzę,że Ci bardzo pasuje ten klimat
pisania wierszy.Pozdrawiam ;D