Nie ma już czasu żyć na nowo
Ile mi jeszcze dni zostało,
Zanim kropeczka skończy słowo.
Z tego, co wiem, to bardzo mało,
Nie ma już czasu żyć na nowo.
Ani roztrząsać dni minionych,
Które zamglone w dali giną.
Gdzieś pogubiłem wszystkie strony,
Czasem w marzeniach się rozpłyną.
A może warto krok swój zmienić,
Zatrzymać się na chwilę jedną.
I co już było chcieć docenić,
Nim całkowicie pąki zwiędną.
Ile mi dni zostało jeszcze,
Ja nie zakończę tego zdania.
Ciało odczuwa dziwne dreszcze,
Słyszę też słowa pożegnania.
To chyba jest życiowa kpina,
Farsa pisana pod nadzieję.
To życia też nie przypomina,
A ja dosłownie, nie istnieję…
autor
Grand
Dodano: 2019-11-24 09:33:56
Ten wiersz przeczytano 359 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Dobrze jest dokonać zmian i wyluzować.
Trzeba cieszyć się, każdym dniem i ,, A może warto
krok swój zmienić,
Zatrzymać się na chwilę jedną..." Jak zawsze dobry
wiersz z przekazem. Pozdrawiam :)
więc może jednak warto krok swój zmienić
Witaj Tadziu:)
No nie panikuj chłopie jeszcze
nie czas by przeszły jakieś dreszcze:)
Pozdrawiam:)
Zawsze jest czas żeby coś zmienić bo nikt nie zna dnia
ani godziny...
Pozdrawiam. :)
Przygnębiająco-depresyjny nastrój płynie ze strof.
Pozdrawiam.