Nie ma już po mnie nic...

Za dużo rozmyślasz. Nic to nie zmieni a tylko do
głupich wniosków może doprowadzić:))

Zawsze coś po nas pozostanie...ja się tak łatwo nie
dam wymazać z pamięci...:P Pozdrawiam :))

Nie wszystek umrę" - powiedział Horacy i mial rację
"poezja potrafi przekazać potomnym pamięć o artyście,
jego talencie; ma również wartości ponadczasowe"

Bereni - smutanawo tu dzisiaj.
Pewnie taka pogoda za oknem to i na pogodę ducha tak
wpłynęła plucha.

Dziękuję za praktyczne porady życiowe wszystkim
Komentującym, ale to peelka ma taki dylemat życiowy -
nie autorka wiersza... Pozdrawiam ciepło :) B.G.

Dziś smutek płynie z wiersza i przekazu. Zostaną
wspomnienia. Pozdrawiam serdecznie :)

Witaj, Bereniko :-)

Przesmutna, wręcz przygnębiająca Twoja miniaturka...
Myślę jednak, że zawsze coś po sobie zostawiamy.
Choćby w sercach przyjaciół.

Pozdrawiam serdecznie :-)

Nie można tak myśleć, popadać w bezsens życia.
Przecież piękne wiersze piszesz, na pewno wśród
znajomych zapisałaś się w pamięci. Z nadzieją idź do
przodu - szczęście czeka. Udanego dnia wypełnionego
życzliwością:)

Zabaw się. Wyjedź na Wyspy Kanaryjskie albo do Ameryki
Południowej; przepuść trochę grosza w Monte Carlo, czy
Las Vegas; kup sobie prywatny samolot i zrób licencję
pilota (albo wynajmij pilota młodego i przystojnego...

Wtedy przynajmniej pozostawisz po sobie potomnym
...długi do zapłacenia.

Czytam ten smutny wiersz z mieszanym uczuciem. Nikt
nie chciałby być bezdomnym i samotnym ale zdarza się,
że nie z własnego wyboru ludzie tracą rodzinę i dach
nad głową. To jest smutne ale niestety prawdziwe.
Ciepło pozdrawiam :)

Dobra miniaturka. Zawsze coś po nas
zostanie.Pozdrawiam milutko.

Ja piszę wiersze
Jak już mnie mąż zostawi i dzieci opuszczą to
przynajmniej będę miała ostatnie słowo:)
Ładna smutna miniaturka:)