Nie ma nas w zgiełku
Taki tu zgiełk – i duszno
Wychodzę: tylko ja
Pełen solipsyzm
Nie słyszę cię: nie istniejesz
Byłaś iluzją
Poprawka: byliśmy
Ja także nie istnieję
I gwieździsty ocean
Nad nami - nie istniał
Nie ma tylu miejsc:
Paryż, Londyn, Rzym
Wieże, amfiteatry i łuki tryumfalne
Wszystko na nic
Doskonały solipsyzm
-jestem w nim tylko pyłkiem-
Wpada w przepaść
Bez dna
I nie dojdzie do
wybuchu wulkanu Mayon
Prognoza nie przewidzi więcej
śniegu z deszczem
Wspaniale?
Szkoda?
Nie ważne
autor
Poukładany
Dodano: 2018-01-17 22:21:13
Ten wiersz przeczytano 785 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Bardzo ciekawy wiersz, pozdrawiam :)
być z sobą tak jakby że prawie
super :)
Gdzie sobą jestem najbardziej?
W sobie. Tę przestrzeń pogłębiam...
O jak trafnie opisałeś związek wirtualny? :-) wrócę tu
jeszcze :-)
Fajnie się czyta i podoba się bardzo :)pozdrawiam
serdecznie i spokojnej nocki:)