nie ma powrotów

W ten wiersz wpisana jest refleksja nad
przemijaniem...Tak szybko życie umyka, o czym traktuje
podmiot liryczny....tak łatwo życie przegapić...
Najważniejsze jest samopoczucie...które tak naprawdę
od nas zależy- mając 60 lat można czuc się młodo ,lub
26 i staro...Bardzo mi sie podoba ten twój
wiersz,wkładasz w niego fajne przemyślenia,które i
mnie nieraz nurtują...

Na szczęście starzejemy się w grupie,dlatego to tak
nie boli i niepostrzeżenie .Ale często dziwię się ,że
ktoś kto jeszcze wczoraj był młody
,zesiwiał,wyłysiał,ma poważne problemy ze
zdrowiem.Inni myślą pewnie tak o mnie..Interesujący
wiersz,a swoją drogą "jestesmy dziećmi dużymi".

O tak, czas nieubłaganie przemija lecz taka losu
kolej. Teraz oni są starzy, by swym wnukom do głowy
wlewać olej :)
"Ajlinek" napisał/a: "smutna prawda"- nie- sądzę, że w
przemijaniu życia należy znajdować sens i radość, w
końcu po to żyjemy by dawać siebie innym. A gdy
umieramy, oni nas pamiętają. Tylko dla samolubów
starość jest smutna- bo nie dawali siebie, więc nie
będzie miał ich kto zapamiętać :) To jest właśnie
smutna prawda... Pozdrawiam wszystkich, którzy na
starość będą mieli powody do uśmiechu :)

to co było, nie powróci, czasu cofnąć nie można.
czasem powrót do przeszłości jest bolesny.. piękny
wiersz:) taki prawdziwy, o emocjach,

Qrcze...rewelka. Jakbym siebie widziała.../ biorę
tylko jedną:)))/
Fajny wiersz, superowy, taki prawdziwy i mądry.
Qrcze, potrafisz świetnie pisać.

Nie zawsze lustro jest odczuciem utraty mlodosci.
Jesli ktos ci mowi, ciagle, bez ustanku, ze wygladasz
pieknie, chocbys miala dziesiat lat, to w koncu w to
uwierzysz. A milosc... bez wzgledu na wiek moze byc
piekna i mlodziencza. I tym bardziej fascynujaca, bo
dojrzala. I zapewniam, ze milosci lata sie nie licza.

Kazdy rok zycia ma swoje wady i uroki, wiekszosc
leciwych osob uwaza ze jest sie tak starym jak sie
czlowiek czuje a nie jakim jest. Nie trzeba isc pod
trzepak wystarczy odrobina pozytywnego myslenia bez
tego kazdemu pozostaje tylko kupienie pistoletu...

nie ma powrotu... racja... i tak na prawdę nie ma go
do niczego, do młodości, do miłości... bo potem zawsze
jest inaczej... to nie jest to samo co po raz
pierwszy...

a ja myśle, że nie istnieje coś takiego jak jesień
życia.
że to potoczne określenie czegoś, co może być i
wczesną wiosną..wystraczy tylko zmienić siebie..

Czy ja wiem... czasami to od nas zależy, czy zdarzą
się powroty... z pewnością nie będzie tak samo, ale ja
do dzisiaj potrafię pójść na huśtawki, jeżeli jest
taka możliwość... i piachem z łopatki posypię, gdy
dzieci nie ma w pobliżu... :)

szukanie azylu przed życie tragedia dla ludzi
uzależnienie tak szkoda istnienia ale to zjawisko jest
spójrzcie nie ma po trzepakiem tego innego co robi..to
straszne to jest śmierć.Wymownie i bardzo sugestywnie
mowi o tym wiersz Bardzo dobry w formie i slowie

Właśnie...dlaczego nie ma powrotu..."co to w zbijaka
lub w dwa ognie
grali nie później jak godzinę

teraz zmęczonym patrzą wzrokiem
licząc pastylki na swej dłoni" - jakże to wszystkim
znajome i bliskie. Przeminęły wiosny, lata, jesienie i
zimy, lecz do lat młodości już niestety ...nie
powrócimy!

Pełen mądrości zyciowej jest ten wiersz. Zawsze młodzi
są Ci, co umieją patrzeć sercem tak jak przed
laty…niezależnie od upływu czas. Zaczynamy się
starzeć, gdy pozwolimy aby to Czas miał nad nami
władzę…. Bardzo lubię czytać Twoje wiersze.

powrót w myślach do własnego dzieciństwa.. niestety,
czas tak szybko przemienia nas w sieć zmarszczek, że
tylko pamięć zostaje...

ależ to prawdziwe! pozdrawiam serdecznie!