nie-mądrość świata
tonę... czy potrafię poprosić "pomóż"
prawdy znane nieznane
tablice ledwo przeczytane
i życie
nieustanne żywiołów harce
te zwykłe i te nadzwyczajne
ze świata
bezkres Grzechów głównych
wśród Błogosławieństw
sumienia
idąc krokiem pielgrzyma
łódź się miota szukając brzegu
dobrze gdy wierzysz ufasz
więcej dróg wygodnych
łatwiej odwlekać nieuniknione
lampa bez oliwy nie zapłonie
serce wie ale czy słucha?
autor
mala.duza
Dodano: 2020-08-09 19:06:15
Ten wiersz przeczytano 946 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
8 Błogosławieństw.
I serce, ono zawsze się wymyka.
Trzeba iść, chociaż wiatr i deszcz w oczy. Ale warto.
piękny wiersz.
j Jego błogosławieństwem łatwiej się idzie przez
życie.
bez poproszenia Stwórca jest głuchy, bo wszystko co
się złem nazywa człowiek tworzy sobie sam i myśli, że
zwojuje wiele, a proszącym - o ile mi wiadomo On nie
odmawia. Tylko prosić a prosić - ma znaczenie.
Pewniejszy grunt od fali, pod taflą wody zawsze
zwodnicze prądy.
Pozdrawiam :)
Cieszę się czytając taki mądry wiersz. Człowiek
wybiera przeważnie wygodniejsze życie, idzie na
skróty, albo z prądem, grzesząc. Ale czy jest
szczęśliwy?
Oto jest refleksja...