NIE MIAŁA BYĆ MOJĄ
na każdej uśmiechnięta
na tej
jest z chłopakiem
rozplątane warkocze
splecione ręce roześmiane twarze
ogłaszają szczęście
przytulam
skropioną łzami fotografię
rozpacz
wzięłam ją tylko na przechowanie
nie miała być moją
tak chciałabym
uśmiechać się jak wtedy
autor
grażyna-elżbieta
Dodano: 2013-07-17 10:48:41
Ten wiersz przeczytano 3710 razy
Oddanych głosów: 62
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (69)
Intrygujący wiersz. Dobrze Cię czytać:)
Zerkam na klisze
- piszę...+
Pozdrawiam
prześliczna,trafiona pointa
wzruszający tekst,smutek w nim przebija się i
melancholia
pozdrawiam ciepło
Piękny ,pozdrawiam
Wiersze tak smutne jak ten są najpiękniejsze.
Pozdrawiam.
Podoba mi się ten wiersz. Z jego słowami mogłoby
utożsamić się wielu z nas. Pozdrawiam:)
Bardzo ładny wiersz , też mam takie fotografie
:)serdecznie pozdrawiam
Piękny, choć smutny wiersz.
Pozdrawiam.
Bardzo refleksyjny wiersz mhmmmm końcówka wiersza
sprawia, że czytający odczuwa coś w rodzaju dreszczu a
może dotyk smutku. Grażynko stworzyłaś coś pięknego:)
Pozdrawiam serdecznie i z uśmiechem:)
smutek łzy i cierpienie
tęsknota i fotografia
czas niczym lekarz ...
Pięknie opisana tęsknota za minionym, cokolwiek to
jest, uśmiech, młodość, zapał niegdysiejszy, wyczytane
z fotografii.
Ale nawet jeśli tęsknota, to ważne, że jest za czym
tęsknić.
Pozdrawiam
:)
Przepiękny, wzruszający wiersz!
Pozdrawiam cieplutko:)
Bardzo smutny, ale piękny wiersz. Pozdrawiam
Niezwykły, budzi emocje! Kłaniam się :))
zagladajac do ciebie wiem ze prawie na pewno
prZeczytam cos lepszego / jedyna uwaga to trzymalabym
sie jednej osoby (koncowka sugeruje ze mowisz o jednej
osobie, mam nadzieje ze dobrze odczytalam ) zaczynasz
od 3.os. Liczby pojedynczej I przy tym obstaje a wiec
: przytula fotografie / wziela ja tylko / I nie tak
bym chciala a chcialaby /