Nie mieliśmy
Nie mieliśmy być miłością,
ani też zwykłymi przyjaciółmi,
Mieliśmy być czymś nadzwyczajnym ,
Zostaliśmy daleką znajomością,
Lub bezpowrotną przeszłością,
Nazwij to jak chcesz
Dla mnie to już obojętne,
Rozpłynęłaś się jak deszcz
wymazałaś się z moich dni
z każdą kroplą nie ma Ciebie coraz
bardziej
i tylko wiatr po tobie śpiewa
nuci starą melodię,
którą pamiętają jeszcze drzewa
Tylko my jej już nie pamiętamy,
wracając do dawnych dni
nie wiemy skąd się znamy
I tylko wiatr po tobie płacze
zrzuca swoje łzy na stare drzewa,
a my nie wiemy dlaczego wiatr
tak smutno śpiewa
Komentarze (3)
Smutno i tajemniczo . Kroplom deszczu pisane .
Smutne...Pamięć rozpływa się w deszczu przemijania.
Piękny wiersz... aż się łza w oku kręci...
Jestem właśnie w takiej sytuacji.