Nie moje
dla takich prostych jak ja
niebo zamyka podwoje
pogoda nieistotna
ono i tak nie moje
mnie wolno z dołu patrzeć
nie wychylać się z szyku
choć duszę wziął srebrny ptak
do steru serce przykuł
ktoś mi pozwolił zaledwie
na jedną kroplę goryczy
kiedy stęskniona trwałam
by mantrę silników słyszeć
u skrzydła myśl uczepiona
szarfą się kładzie w błękicie
wkrótce ją podrze wiatr
nie szkodzi – ot,samo życie
dla takich prostych jak ja
loty wysokie wzbronione
już tylko cisza gra
gdy idę w przeciwną stronę .
Karabin nosisz kochanie a głowę jeszcze wyżej kiedyś się potkniesz o kamień niebo daleko– on bliżej
autor
Lizzy
Dodano: 2014-08-27 01:32:09
Ten wiersz przeczytano 754 razy
Oddanych głosów: 14
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Smutny ale pięknie napisany wiersz, no cóź nie łatwe
jest życie ale niebo jest dostępne też dla tych
prostych. Pozdrawia taka prosta kobieta.
Smutek i melancholia niech odejdą a loty staną się
wysokie.Pozdrawiam:)
Smutno ale takie to jest zycie, pozdrawia prosty
czlowiek:-)
bardzo ładny .....a niebo jest dla wszystkich i tych
wielkich i maluczkich - głowa do góry :-)
pozdrawiam
prosty a piękny, melancholijny wiersz
pozdrawiam
pozdrawiam serdecznie:)
"gdy idę w przeciwną stronę " może tam samolot"loty
wysokie wzbronione"
Bardzo ładny wiersz. Myślę, że prości ludzie mogą
tworzyć poezję wysokich lotów. Miłego dnia.
Bardzo smutno, ale ja też należę do tych prostych.
Miłego dnia:-)
smutny melancholijny wiersz, pozdrawiam
On odleciał - życie jest pełne rozstań. Pozostaje
tęsknota.
marzenia pozwalają żyć i śnić a więc nie przestawaj
smutna refleksja płynie z tego wiersza, a przecież nie
wolno tracić skrzydeł i nieba nad głową, nie wolno
przestawać marzyć, nawet jeśli to boli ;)