Nie mów mi
Janku
Nie mów mi, że to pięć lat mija
od czasu naszego być razem
miałam wtedy zwiewną sukienkę,
a ty bluzkę polo i wąsy.
Zaglądam przez dziurkę od klucza
nie widzę w niej naszej przeszłości
za drzwiami przyczaił się smutek
pies, kilka zamazanych wspomnień.
Nie mów mi, że to pięć lat mija...
autor
koplida
Dodano: 2016-03-30 21:06:09
Ten wiersz przeczytano 3462 razy
Oddanych głosów: 72
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (75)
Piękna melancholia. Pozdrawiam milutko.
Melancholijny w tak dużym stopniu, że aż mnie wzruszył
:) Piękny wiersz :) Pozdrawiam +
'...od naszego bycia* razem' :)
Nie byłam chyba nigdy u Ciebie. Cieszę się, że mogłam
tu trafić i zatrzymać się. Dobrze, że adresat nie jest
anonimowy, że dałaś mu imię, to skraca dystans.
Dziękuję za wizytę i komentarz
Pozdrawiam
Przepiękna melancholia. Szkoda, że tak rzadko jesteś
ze swoimi wierszami.
Pozdrawiam
smutno, aż do zaciśnięcia serca
to jest długo i zależne od wyboru parzącego
odpowiednio bardzo w dal
Czas leci, a wciąż wraca temat,
że było razem i już nie ma!
Pozdrawiam!
Ech rozstania bardzo bolą. Tak, pięć lat to stanowczo
za mało. Świetny wiersz☺
Pięć lat to już wystarczający czas żeby się do siebie
przywiązać. Rozstanie już boli.
Pozdrawiam autorkę paa
...przeszłości nie da się zapomnieć...choć czasem
mówimy...nie mów mi, że to już...pozdrawiam
serdecznie, dzięki za wizytę
Smutne to przesłanie ale trzeba zachować troszkę
optymizmu - ładny wiersz
pozdrawiam KOP-LIDKO
Trudno pogodzić się z utratą, ukochanej osoby lub z
odejściem. Jeśli bardzo kochamy jest ciężko a pięć
lat, to nie jest mało. Pozdrawiam serdecznie i
dziękuję za komentarz:-)))
może, jeśli adresat (usłyszy)
będzie radośnie
przy następnej rocznicy...
+ Pozdrawiam serdecznie