Nie mów mi
Janku
Nie mów mi, że to pięć lat mija
od czasu naszego być razem
miałam wtedy zwiewną sukienkę,
a ty bluzkę polo i wąsy.
Zaglądam przez dziurkę od klucza
nie widzę w niej naszej przeszłości
za drzwiami przyczaił się smutek
pies, kilka zamazanych wspomnień.
Nie mów mi, że to pięć lat mija...
autor
koplida
Dodano: 2016-03-30 21:06:09
Ten wiersz przeczytano 3455 razy
Oddanych głosów: 72
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (75)
Jestem tu pierwszy raz.
To już nie są zwykłe wiersze a kompozycje poetyckie -
mają miejsce, czas i przestrzeń dla czytającego :)
inaczej - uczta duchowa
Dzień dobry.
Dziękuję za miły komentarz.
Twój wiersz bardzo znamienny - kobiecy.
Nie przejmuj się najtrudniejsze pierwsze pięć -
dziesiąt, a potem to z górki.
Serdeczności łączę.
Pięćdziesiąt lat szybko mija, pięć lat i już smutno?
założyłabym zwiewną sukienkę:)
pozdrawiam:)
Z życia wzięte piękny wiersz pozdrawiam serdecznie
Basia
pozwolę sobie za weną48, pozdrawiam:)
Witaj koplido, coś wiem na ten temat. Wersy płne
refleksji i życiowego niespełnienia. Smutno mi jak
pomyślę. Życie jest tylko jedno i na własne niejako
życzenie można je spieprzyć! Jeśli inna interpretacja
wiersza, to wybacz:-)
Miłego popołudnia :-)
lepiej teraz niż za dwadzieścia lat , dobra analiza ,
pozdrawiam
Piękny wiersz i prawdziwy.Pozdrawiam Augustyna
pięć lat życia czy śmierci?
smutny obrazek
wieloznaczny w treści i formie i klimacie.pozdrowionka
Ciekawie napisany wiersz, pozdrawiam...
'od czasu naszego bycia* razem' tak będzie poprawnie.
Myślę, że kolejnym zdaniu powinno być
'nie widzę w niej naszej przyszłości*,
bo przecież swoją przeszłość doskonale znamy, czyż
nie? ale tak czy siak pomysł na wiersz podoba mi się,
pozdrawiam :)
Czyżby to było zmęczenie materiału,bo pięć lat to za
mało by była rozsypka związku.
Wzruszająca melancholia...
A gdzie skryły się szczęśliwe dni ..a może już zbyt
długo jesteście razem . skoro smutek przez dziurkę od
klucza widać ..