Nie mówiąc Ci o tym

Wiersz ten dedykuję mojej żonie, która 2 dni temu ode mnie odeszła...

Ugodzony ciosem w pęknięte serce
Upodlony krwią chwil minionych
Przelaną za tych kilka żywych wiosen
Tonąc, szeptam pieśń wojskową

Pozbywałem ostatniej cząstki materii
Oddechów stokrotnie zbrukanych
Dwutlenkiem węgla zacierając ślady
Tonąc, szeptam pieśń wojskową


"Spoza gór i rzek wyszliśmy na brzeg,
czy stąd niedaleko już, do grających wierzb, malowanych zbóż?
Wczoraj łach, mundur dziś! Ściśnij pas, pora iść!
Ruszaj Pierwszy Korpus nasz, spoza gór i rzek na zachód, marsz!
Czekaj, Maryś, nas, niedaleki czas,
gdy zmora przepadnie zła, będzie radość, aż błyśnie w oku łza

Nie płacz, Maryś, nie! Nie powtórzy się!
Ruszaj, Pierwszy Korpus nasz, salut daj na wschód! Na zachód marsz!
Będzie wielka rzecz, Pospolita rzecz,
potęga wyrośnie z nas, na pochwałę wsi, na pochwałę miast.
Na spotkanie dniom szklany stanie dom.
Ruszaj Pierwszy Korpus nasz, po tę wielką rzecz na zachód, marsz!"


Śpiewam przez zalane brudną wodą gardło
Swym ostatnim tchnieniem składam hołd
Każdej chwili spędzonej przy Twym boku
Tonąc, szeptam pieśń wojskową

Warto było, choć tak mało chwil nam danych
Warto było, tyle zmierzchów doskonałych
Przeżyć z Tobą

Spoza gór i rzek -
Dojrzałem Ciebie

w życiu piękne są tylko chwile

autor

tomtam

Dodano: 2010-06-05 11:05:25

Ten wiersz przeczytano 768 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie