Nie może wyjechać.

Czas odejść,stwierdził kiedyś Bóg
Zabrał więc swoje rzeczy i powiedział
"bądź zdrów,przyjacielu"do jednego z ludzi
Jednego który go nie zanudził.

Lecz on nie był zdrowy.


Rak niszczył jego ciało,nikt o tym nie wiedział
Źle się wówczas działo.Bóg odjechał
Nie mówiąc o tym nikomu,zniknął
Ze świata niepostrzeżenie,zostawił wszystko
I wszystkich bez pomocy,zostawił tych którzy go
kochali i obcych,zostawił samotnie tak jak on samotny teraz był
Odszedł od ludzi z którymi od początku żyl..

Lecz człowiek choć chory,zniszczony, wierzył
Że Bóg jest przy nim,nigdy nie był
Niczego tak pewny.Wsiadł w samochód by sprawdzić
Czy Bóg czuwa,zawsze czuwał więc teraz też musi
Prędkość wzrastała,Bóg na wakacjach,człowieka strach dusi
Ale wiara wygrywa,Bóg musi być,tylko z nim pogrywa
Prędkość go przerasta,nie może zapanować nad autem

....

Bóg powrócił.
Za późno.
Kolejny raz się przekonał,że nie może odejść.
Ludzie potrzebują.
Bóg wrócił by przywitać u siebie
Kolejnego człowieka.

autor

kreemooofka

Napisany: 2007-03-21 Dodano: 2007-03-25 15:39:39

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie