Nie można s
A jednak ciągną mnie Olu sonety.
Nie można uśmiechami w czarnym kirze
płakać,
tęsknoty i cierpienia ominąć, oszukać.
Tak jak bez nóg sie nie da ku niebiosom
skakać,
i do bramy niebieskiej z grzechami
zapukać.
Nie można ran otwartych nadziejami
solić,
gdy w pamięci ze snami na pościeli
krwawi.
Jak nie da się siekierą z cierpienia ogolić
-
bo blizny na szkle lustra i twarzy
zostawi.
Nie można w potępionych celować
kamieniem,
kiedy się przewracają w zadżumionym
błocie.
Handlować nie należy zszarganym sumieniem
-
albo klakę dorabiać bezmyślnej głupocie.
Bezczynnie nie czekajcie na światło w
tunelu,
Albowiem swym zabójcą żyjący bez celu.
autor
Stumpy
Dodano: 2018-01-09 09:51:20
Ten wiersz przeczytano 733 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Stumpy, piękna treść, ale znów nie pasuje mi do
żednego z rodzajów sonetu, a jest ich 11, przynajmniej
tyle znalazłem i napisałem, ale i tak + :)))
Smutny, ale taki piękny ten sonet. Pozdrawiam
dobrze że wróciłes do tego co jest Ci najbliższe sercu
- Twoje sonety ;-)
pozdrawiam
Świetny sonet, pozdrawiam :)
Andrzeju wiem, że wciąż myślami jesteś przy żonie i
nie można Tobie tego zabronić...
Tylko słonko tak myślę, że też nie możesz zamartwiać
się tak, ponieważ te Twoje Rude Szczęście o Ciebie się
martwi...
Dlaczego tak mówię, ponieważ mi bliscy tak, mi
powtarzają abym, o synu tak stale nie myślała?..
Więc jedziemy na tym samym wózku ,a wiersze miały być
weselsze i co Ty na to;)?
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Piękne:)pozdrawiam serdecznie:)
Witaj Andrzeju:)
Cóż można napisać więcej o Twoich sonetach.Z wielką
przyjemnością czytam:)
Pozdrawiam:)
a i jak kiedy cię spotkam za miszcza
dostaniesz po du,,,,
nie wiem ale tak czuję ten wiersz
przymierzam go do dzisiejszych zmian na szczycie
bardzo mądry wiersz i bardzo poruszył mnie bardzo
przemyślane słowa
tyle rzeczy nie można lecz...
do twarzy Ci w sonetach
pozdrawiam:)
Ja właśnie obrałam swój cel!
Będę pisać tak jak Ty!
Nieważne za ile:)i czy w tym wcieleniu, ale będę:)
Cudowne słowa:)
Oj...wiele rzeczy nie można...tak miało być...sorki
Wiele Żenczykowskiego nie można...można pisać piękne
sonety i swoje piękno w nich zistawić...pozdrawiam
ciepło
Podoba mi się, pozdrawiam:)
Pięknie sonet. Pozdrawiam :)