Nie można się wypalić nie płonąc
Powiem ci... Zmarnowaliśmy świt A tego nie wybaczy nam żadne niebo. The Doors The Wasp (Texas Radio And The Big Beat)
Powiadacie że się wypaliłam, ale nie można
się wypalić nie płonąc - tak spłonęłam.
Już siły brakuję by wstawać co rano,
a nocą odwagi by zasnąć samej.
Koszmarów nie płoszysz Morfeuszu,
porzuciłeś pośród czarnej nocy.
Dzień wschodzi - latarnia słoneczna.
Noc się budzi - niebezpieczna.
Życie jest jak ocean bezkresny,
nieodgadniony, pod powierzchowną
falą tajemniczy wrak wspomnień
niezapisanych, niewypowiedzianych.
Nie masz światła z latarni morskiej
zgaszone oczy twojej duszy.
Więc tak płonę, dopala się resztka
istnienia, a gdy się dopali nic nie ma.
Sen jest pod-oceanem, w którym zanurzamy się co noc. Rano budzimy się ociekający, bez tchu, Z piekącymi oczyma. Jim Morrison - wokalista zespołu The Doors
Marcia1246
Komentarze (16)
Nie używaj (...) bo to dziecinne. a poza tym ładny
wiersz. Pozdrawiam.
Ciekawy, pobudza do refleksji nad upływem czasu a co
za tym idzie i naszych dni, ale w każdej chwili warto
dostrzegać piękno... serdecznie pozdrawiam, a moja
proza to moja przeszłość, choć nie mam powodu do dumy
z tego powodu, bo ciągle szarpią mnie emocje...
wszystkiego dobrego :)
Gorzki a jednak bardzo dobry wiersz. Warto zastanowić
się nad jakoscią życia, by w końcówce nie dopadały
nas demony. Prawie slyszę krzyk; Człowieku, w jakiej
jesteś kondycji w XXIw. Orzeł ty, czy karzeł?!
zostawiam kwiaty...pozdrawiam:-)
Dopóki chociaż jeszcze jedna iskierka się żarzy można
wzniecić płomień...
Pozdrawiam serdecznie
Piękny i smutny, jednak dusza, mimo iż oczy zgaszone
jest nieśmiertelna i żyje nadal.
Ciekawy wierszuś+++++++
Pozdrawiam Marciu :))
Każdy kiedyś jak płomyk zgaśnie, lecz póki się pali to
niech jak najjaśniej! Pozdrawiam!
bardzo smutne słowa, jeśli miałaś siłę o tym napisać
to jeszcze ogrom żaru w tobie i wszystko będzie ok
"Nie masz światła z latarni morskiej
zgaszone oczy twojej duszy." - ale może jutro
zaświeci słońce, da Ci jakiś znak.Serdecznie
pozdrawiam +++
dramatycznie i czuje się ten ból
ta reszta istnienia jeszcze płonie
a co bedzie gdy się już dopali??
pozdrawiam:)
Ciekawie napisany, czuje się niepokój.
Pozdrawiam:)
Zaczytałam się w tym wierszu, po raz któryś z kolei
próbuję zrozumieć...pozdrawiam niezwykle serdecznie:)
klimat faktycznie dramatyczny..ciche wołanie o pomoc
niesamowicie dramatyczny wiersz, to nie jest wołanie o
pomoc, to już tylko najcichszy ze wszystkich jęk
porażki...