Nie niszcz
Ziemio bieszczadzka pachnąca lasem
gdzie połoniny w niebiańskiej szacie,
wiatrem zdziebełka perłowej trawy,
kołysze echo uśpionych marzeń.
Dzwonki karpackie w lila sukienkach,
delikatnością kuszą wędrowca,
proszę nie zrywaj niech cieszą oczy
na pewno kogoś jeszcze zachwycą.
Krokusy wiosną zdobią połacie,
uroki chłonąć możesz do woli
fioletem, złotem wzrok napawają
ich też nie zrywaj, to zapamiętaj.
Zawilec bielą ścieli polany,
kwiatki jak gwiazdy w leśnym poszyciu,
ozdoba z runa rankiem wychyla
główkę ku niebu zaczerpnąć słonka.
Na strojnej łące dumna stokrotka ,
wczesnym świtaniem wysrebrza liście,
obmywa rosą zaspane płatki
by potem w trawie pobiegać boso.
A tuż przy rowie w ciszy poranka,
wystrzelił mniszek w żółtym kolorze
latem pofrunie gdzieś w świat daleko,
puchatym, białym, lekkim dmuchawcem.
Drogi turysto nie zrywaj kwiatów,
nacieszyć możesz oczy do syta,
one jak ludzie cieszą się życiem,
nie niszcz przyrody, wiesz jak to boli.
23.02.2011
Komentarze (14)
Bardzo lubię Bieszczady, pięknie oddałaś klimat:)
Uczmy ludzi nie niszczyć przyrody i nie zaśmiecać
lasów, ważny przekaz pięknie opisany :)
Ciekawy i pouczający wiersz niosący ze sobą ważne
przesłanie.Bieszczady to jedyne góry, w których
jeszcze nie byłam (ze Szczecina jednak trochę
daleko:),ale wiersz jest tak obrazowy,że na razie mi
wystarczy:)
aż westchnęłam rozmarzona :) śliczny opis
przyrody............
uzmysławiasz i zwracasz uwagę na rzeczy jakby przecież
oczywiste. Podoba mi się przesłanie, ciepło
pozdrawiam.
Bardzo ladny :) Czytalam juz wczesniej...:))))
pieknie o naszej przyrodzie ..tylko się nią otulić
..pozdrawiam ciepło
Przepięknie opisana uroda dzikich kwiatów...i to mądra
prośba do turysty!!!
Kochane Bieszczady....piękno Tarnicy i watry.....skały
i rośliny... ..kto raz przybył w twoje strony powraca
bo tęskni za twoimi urzekającymi
krajobrazami....dziękuje za ten wiersz....
Pięknie i z mądrym przesłaniem! Pozdrawiam!
I jak tu dotrzeć do tych, co każde piękno potrafią
zniszczyć ...
też jestem za, bo tak już mało piękna zostało -
niech cieszą serce i oko- śliczny wiersz -pozdrawiam
jestem jak najbardziej ZA popieram w 100%, nigdy nie
zrywam kwiatów, zwłaszcza dziko rosnących, brawo :-)
Zachwycilam sie tym przepieknym wierszem.
Ilez wspanialych kwiatow rosnie przy drodze.
I niech sobie rosna.!