Nie odchodź

Czy znajdzie się ktoś, kto powie mi
Co tu się stało i jak dalej żyć
Nie ma już nigdzie dawnego blasku
Wszędzie koncert szarości wrzasku

Co stało się z duszą?
Kto Anioły zabił?
Marzenia szybko się kruszą...
Serc tysiące nienawiść wabi

Jakby nie było zostanę tu...
Gdzie zła jest początek, gdzie rodzi się ból...
Gdzie życie chodzi innymi ścieżkami
Gdzie nowotwór rządzi wszystkimi państwami...

Gdy świat się pali, co wtedy myślisz?
Czy trzeźwy umysł zostaje wciąż bystry?
Czy brudnych ludzi czysty będzie popiół?
Gdzie się udamy gdy zgliszcza są wokół?

Nastała ciemność ,gęsta i przykra
Nastała wiara , nadzieja nikła
Nie bój się cienia, najlepiej on świadczy
Że blask światła gdzieś na nas patrzy...

Zostań tu ze mną, odnajdziemy wiarę
Połączymy się w przeklętą parę...
Umieramy, tu gdzie żywioły się godzą...
Umieramy, tak Anioły się rodzą...

Wszyscy spłonęli, zostałem sam...
Ty dawno stoisz u nieba bram
Jeśli Cię nie ma, kto powie mi?
Gdzie tu jest sens, po co dalej żyć...

Dla Kasi... obiecaj mi że już nigdy nie odejdziesz... Zbyt wiele dla mnie znaczysz...

autor

Vergil

Napisany: 2007-12-15 Dodano: 2007-12-16 00:11:28

Ten wiersz przeczytano 460 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie